Soms krijg je een opdracht waarbij je nét even wat extra spanning voelt. Dat had ik dus ook, toen ik werd gevraagd om foto’s te maken voor een gerenommeerd blad in de glastuinbouw. Een blad dat bekend staat om z’n creatieve en kwalitatief sterke beelden. Geen druk hoor… 😉
Met een duidelijke briefing en een aantal voorbeeldfoto’s op zak, had ik het hele plan in mijn hoofd uitgestippeld. Dit moest creatief, doordacht en vooral heel goed worden. Extra leuk: de locatie was om de hoek, in de Plukmadense Polder. Wat is er mooier dan een opdracht dichtbij huis? Nou ja, eerst nog even de juiste locatie vinden… ondanks dat het zo dichtbij was, stond ik toch eerst op het verkeerde adres. Oeps.
Een vliegende start – letterlijk
Bij binnenkomst in de kantine schud ik netjes handen, stel mezelf voor en krijg direct te horen: “Eén van de ondernemers moet over tien minuten weg.” Daar ging mijn rustige start. Meteen schakelen en aan de slag!
In de kas zelf was het een prachtige lentedag. De zon scheen volop, de temperatuur was perfect voor de chrysanten… en minder perfect voor mijn camera. Binnen no-time besloeg de lens door de warmte en luchtvochtigheid. Een paar minuten acclimatiseren, poetsen met een doekje en ik was klaar om te gaan.
“Waar wil je ons hebben?” vroeg iemand.
“Tussen de bloemen,” riep ik zonder twijfel.
De twee ondernemers en de twee adviseurs nestelden zich tussen de chrysanten. Het licht was niet ideaal, een paar bladeren hingen precies in beeld. Dus ik vroeg of iemand die even weg wilde halen.
“Jij let goed op details, je mag hier komen werken!” klonk het lachend.
Altijd fijn om te horen! Maar ik was nog niet helemaal tevreden. De foto moest een actiebeeld worden, waarbij de ondernemers en adviseurs echt bezig waren. De ene inspecteerde de bloemen, de andere hield er een paar in de hand en de adviseurs bekeken ze bewonderend – op zoek naar het kleine beestje waar het artikel om draaide.
Door naar plan B
Maar toch… het voelde nog niet helemaal goed. Het gewas was hier al best hoog en de lijnen in de kas waren erg aanwezig. Ik besloot de groep te verplaatsen naar een stuk waar de planten nog minder volgroeid waren. Hier kon ik hen beter positioneren en ervoor zorgen dat iedereen in het licht stond.
Met iedereen in een natuurlijke actie, gezichten in de zon en de camera zo plat mogelijk gehouden – om die storende lijnen te minimaliseren – kreeg ik uiteindelijk hét beeld waar ik naar op zoek was.
Naast deze hoofdopname schoot ik nog een serie losse beelden. Ik speelde met reflecties, lijnen en de verschillende verhalen die zich in de kas afspeelden. Zo legde ik niet alleen de interactie tussen de mensen vast, maar ook het bredere verhaal: hoe biologische bestrijding steeds belangrijker wordt in de chrysantenteelt.
De telers werken hard aan een groenere toekomst, onder andere door lieveheersbeestjes in te zetten als natuurlijke bestrijders tegen bladluizen. Tijdens de shoot luisterde ik naar hoe zij hiermee werken en zag ik hoe de adviseurs en ondernemers samenwerkten om de gezondheid van het gewas te verbeteren. Dit soort vakkennis maakt een fotoshoot voor mij nóg interessanter – het is niet alleen het beeld, maar ook het verhaal erachter dat telt.
De eerste opdracht voor deze nieuwe opdrachtgever zat erop. En met een tevreden gevoel stapte ik weer naar buiten, de frisse lucht in.
Op naar de volgende uitdaging
